Η γυναίκα μου αποφάσισε να θηλάσει!
«Τώρα έχω γίνει επαγγελματίας στο μπιμπερό, όμως την πρώτη φορά δεν έκανα τον έξυπνο. Πιπίλες που δεν έχουν το σωστό μέγεθος ή δεν έχουν εφαρμόσει καλά, φυσαλίδες και το περίφημο ρέψιμο που δεν έρχεται. Μπορώ να πω ότι η γυναίκα μου στην αρχή με κορόιδευε!»
Ο θηλασμός ήταν μια απόφαση που πήραμε από κοινού. Ένιωσα περήφανος που ζήτησε τη γνώμη μου, έστω και αν είμαι σίγουρος ότι θα είχε κάνει αυτό που ήθελε ούτως ή άλλως. Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα αισθάνομαι ότι συμμετέχω! Πρέπει να ομολογήσω ότι μερικές φορές ζηλεύω λίγο, όμως χαίρομαι που είμαι παρών σε αυτές τις αξέχαστες στιγμές.
Η γυναίκα μου έγινε μαμά
Το στήθος είναι πάνω από όλα αντικείμενο πόθου και τώρα τρέφει το μωρό μου. Η αλλαγή δεν ήταν εύκολη για εμένα. Όταν είδα το μωρό μου στο στήθος της γυναίκας μου ένιωσα ζήλια και κάπως «εκτός». Επιπλέον, επειδή το στήθος της είναι πολύ ευαίσθητο λόγω του θηλασμού, δεν έχω πλέον δικαίωμα να το αγγίζω.
Γιατί τιμωρούμαι; Δεν έκανα τίποτα κακό! Στην αρχή λοιπόν δεν ήταν τόσο απλό να τους βλέπω και τους δύο σε κατάσταση απόλυτης μακαριότητας. Και μετά, αρκετά γρήγορα, αυτό με συγκίνησε, άρχισα να συμμετέχω και βρήκα τη θέση μου. Τώρα, όταν βλέπω τη γυναίκα μου να θηλάζει το μωρό μας, το βρίσκω πραγματικά όμορφο.
Φροντίζω και καθησυχάζω
Για να μην αισθάνομαι εντελώς «εκτός» και για να μην νιώθω άχρηστος, έχω αναλάβει να βοηθώ στο θηλασμό. Τη βοηθάω να καθίσει άνετα, προσπαθώ να δημιουργήσω ευχάριστο περιβάλλον. Μερικές φορές την παίρνω και αγκαλιά, αυτή η επαφή μου δίνει την εντύπωση ότι θηλάζουμε και οι δύο μαζί. Ας μην υπερβάλλουμε! Όσο για τα μικρά προβλήματα του θηλασμού, έχω γίνει ξεφτέρι (παρατεταμένος ή ακανόνιστος θηλασμός, αναρρόφηση γάλακτος, πόνος κατά τον θηλασμό, κ.λπ.). Ξέρω ότι η σύντροφός μου αισθάνεται πιεσμένη μερικές φορές και δε νιώθει πάντα πολύ καλά, όμως εγώ είμαι εδώ για να την καθησυχάζω, να την κάνω να σκέφτεται πιο ήρεμα και να της δίνω αυτοπεποίθηση.
Ο απογαλακτισμός: Αποστολή εξετελέσθη!
Το μωρό μας είναι ήδη 7 μηνών και ο απογαλακτισμός δεν είναι απλή διαδικασία. Η γυναίκα μου φοβάται ότι δε θα είναι πια τόσο κοντά στο μωρό της και της είναι πολύ δυσάρεστο. Και οι δυο τους θα πρέπει να αλλάξουν τις συνήθειές τους. Τώρα μπορώ να βοηθήσω αναλαμβάνοντας το τάισμα με το μπιμπερό. Την πρώτη φορά ήμουν πολύ αγχωμένος, φοβόμουν ότι δεν θα το κάνω σωστά. Μετά έμαθα τα βασικά και τώρα η γυναίκα μου μας κοιτάζει συγκινημένη όταν το ταΐζω.
Το να βλέπεις ένα μωρό να θηλάζει είναι μια συγκινητική εικόνα, φανταστείτε λοιπόν να πρόκειται για την ίδια τη γυναίκα σας και το πρώτο σας μωρό! Την πρώτη φορά σχεδόν έκλαψα (λέω «σχεδόν» γιατί είμαι άντρας). Ίσως είμαι υπερβολικά ευαίσθητος, όμως δεν με πειράζει. Και έπειτα θέλω να συμμετέχω και εγώ. Δεν υπάρχει λόγος να κάνει η μαμά όλη τη δουλειά.
Σχετικά άρθρα