Παιδί & Διαχείριση του Θυμού του

Προς την ηλικία των 18 μηνών, τα παιδιά θυμώνουν πολύ και συνέχεια. Η παραμικρή διαφωνία τα απελπίζει. Καθώς δε μπορούν ακόμη να μιλήσουν, εκφράζουν την υπερβολικά φορτισμένη συναισθηματική τους κατάσταση με φωνές, ουρλιαχτά και μία σειρά συμπεριφορών που στόχο έχουν να προκαλέσουν τους γονείς και να τους κάνουν να αισθανθούν άσχημα. Το μικρό σας δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

Η σύγκρουση των τιτάνων

Όταν τα νεύρα και τα καπρίτσια που χαρακτηρίζουν την ηλικία των 18 μηνών εκδηλώνονται, αναστατώνεται όλη η καθημερινότητα. Με την παραμικρή διαφωνία («απόψε θα φάμε μπρόκολο»), με την οποιαδήποτε απαίτηση ή διαταγή («μάζεψε τις κούκλες σου», «σταμάτα να αναβοσβήνεις το φως»), ο θησαυρός σας εκρήγνυται. Και οι τρόποι με τους οποίους εκφράζει τη δυσαρέσκειά του ποικίλλουν: Χτυπάει τα πόδια, κυλιέται στο πάτωμα, φωνάζει, ουρλιάζει, σκίζει τις ζωγραφιές του... Κάνει τη ζωή σου δύσκολη.

Αισθάνεσαι μπερδεμένη από αυτή την απότομη αλλαγή συμπεριφοράς: Είναι φυσιολογικό. Ακόμα περισσότερο όταν το παιδί σε αμφισβητεί σε δημόσιο χώρο ή όταν ακόμα και οι πιο ήπιες αντιδράσεις του δημιουργούν αναστάτωση. Τι δείχνει αυτή η συμπεριφορά; Πολύ απλά το παιδί σου μεγαλώνει. Κατάλαβέ το! Οι επιθυμίες του αρχίζουν να διαφοροποιούνται από τις επιθυμίες των γονιών του. Πώς; Επιβάλλοντας τις δικές του ανάγκες και αρνούμενο κατηγορηματικά να αποδεχτεί τους δικούς σου όρους.

Ξαφνικά, οι διαπροσωπικές σχέσεις αναγκαστικά γίνονται πολύ έντονες. Μέσω του «όχι», «όχι εσύ», «εγώ μόνος μου», αναλαμβάνει την εξουσία. Και σου μεταφέρει με τον τρόπο του ένα καινούργιο και πολύ σημαντικό συναίσθημα για εκείνο: Είμαι εγώ, δεν είμαι εσύ! Επειδή όμως ακόμα δε μιλάει και δεν ξέρει πώς να συμπεριφερθεί διακριτικά, η επιβεβαίωση της προσωπικότητάς του περνά μέσα από μία σχέση δύναμης. Αυτές οι συνεχείς αντιπαραθέσεις δείχνουν επίσης τις πρώτες του εμπειρίες απογοήτευσης.

Σε γενικές γραμμές, είναι μία δύσκολη περίοδος! Πρέπει ωστόσο να αντισταθείς και να μην ικανοποιείς κάθε του επιθυμία και κάθε του απαίτηση. Η απογοήτευση που θέτει όρια μεταξύ αυτού που είναι δυνατόν να γίνει και αυτού που δεν είναι (κόμμα) καθορίζει την προσωπική ανάπτυξη του παιδιού. Είναι το υποχρεωτικό στάδιο για να μη δημιουργήσεις σήμερα έναν μικρό τύραννο και αύριο έναν αγχωμένο ενήλικα που δεν έχει αυτοπεποίθηση.