Όσο μεγαλώνει, το παιδί σου χτίζει την ταυτότητά του και βρίσκει τη θέση του ως άτομο με πλήρη δικαιώματα. Μετά από μια περίοδο «υπακοής», σου δείχνει ποιος αποφασίζει: Εκείνο! Δεν είναι εύκολο να ξέρεις πότε πρέπει να υποχωρήσεις και πότε πρέπει να απαντήσεις στις απαιτήσεις του…
Από τον πρώτο αποχωρισμό στην πρώτη… κρίση ανεξαρτησίας!
Περίπου στην ηλικία των 8 μηνών, το παιδί συνειδητοποιεί την ατομικότητά του και την ατομικότητα της μαμάς του. Αυτή η σημαντική ανακάλυψη συνοδεύεται από ανησυχία: Κλαίει όταν απομακρύνεσαι ή όταν συναντά καινούργια πρόσωπα. Πρόκειται για το «άγχος του όγδοου μήνα». Έπειτα, αυτή η επιβεβαίωση της διαφορετικότητας συνεχίζεται. Έτσι, περίπου στην ηλικία των 18 μηνών, το μωρό αναγνωρίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη και επιτέλους βλέπει εκεί ολόκληρη την εικόνα του: Αυτό είναι ένα καθοριστικό βήμα στη δημιουργία του «εγώ». Είναι επίσης η αρχή της φάσης του «όχι». Όταν του λες να κάνει το μπάνιο του (που συνήθως λατρεύει), να φορέσει το μπουφάν του, να φάει τον πουρέ του, κ.λπ. Αυτό αρχίζει να γίνεται συστηματικά. Μην ανησυχείς: Αυτό το στάδιο σηματοδοτεί περισσότερο μια επιβεβαίωση εξουσίας παρά πραγματική άρνηση. Το μωρό έχει συνειδητοποιήσει την ατομικότητά του και σε ενημερώνει! Ως τώρα, για όλα τα θέματα αποφάσιζες εσύ για εκείνο, στο εξής έχει και αυτό άποψη! Μια πρώτη εφηβεία…
Μαρία, μαμά της Σοφίας:
«Η κόρη μου είναι 2 χρονών και αποφάσισε ότι εκείνη θα διαλέγει τα ρούχα της κάθε πρωί. Έτσι, κάναμε μια συμφωνία: Εντάξει, με τον όρο ότι θα παίρνεις ένα ρούχο από κάθε στοίβα που θα σου ετοιμάζω. Οργανώνομαι λοιπόν ώστε, όποιες και αν είναι οι επιλογές της, το ντύσιμό της να είναι ομοιόμορφο!»
«Η κόρη μου πάντα ήταν δύσκολη στο θέμα της διατροφής. Ο απογαλακτισμός ήταν πολύ δύσκολος και από τότε τρώει ελάχιστα. Έτσι, της φτιάχνω μόνο ό,τι της αρέσει και προσαρμόζομαι στα γούστα της. Στο μενού υπάρχουν αποκλειστικά ζυμαρικά,, φρέσκα φασολάκια, κρεμώδες τυρί και επιδόρπια με γεύση κακάο! Γι' αυτό, κάνω πονηριές. Προσθέτω στα ζυμαρικά ψιλοκομμένο κρέας, λιώνω τυρί στον πουρέ λαχανικών, προσθέτω λίγα καρότα στα φρέσκα φασολάκια… Με λίγα λόγια, φτιάχνω παραλλαγές, χωρίς να την πιέζω, περιμένοντας να αλλάξουν και να προσαρμοστούν οι προτιμήσεις της σιγά-σιγά.»
Σχετικά άρθρα