Τι άλλο πρέπει να κάνω;
Γνωρίζω καλά το θέμα της επιλόχειας μελαγχολίας: Έκανα ολόκληρη έρευνα. Η εξήγηση είναι απλή: Οι ορμόνες. Φαίνεται ότι τα συμπτώματα είναι διαφορετικά για κάθε γυναίκα: Μελαγχολία, αλλαγές στη διάθεση, αϋπνία ή απώλεια όρεξης… Εγώ είμαι πραγματικά άτυχος, τα έχει όλα. Στην αρχή ανησύχησα. Αναρωτιόμουν αν ήταν εξαιτίας μου, ίσως δε βοηθούσα αρκετά. Τώρα που έχω ενημερωθεί καλά, προσπαθώ να μη νιώθω ενοχές. Δε φταίω ούτε εγώ ούτε η σύντροφός μου. Όλα βελτιώνονται.
Αισθάνεται κατάθλιψη και δε νιώθει ικανή να αντεπεξέλθει;
Είναι φυσιολογικό και παροδικό. Ακόμη κι εγώ νιώθω μελαγχολία. Και ναι, φαίνεται ότι αυτό το φαινόμενο υπάρχει και στους άντρες, ίσως από μιμητισμό. Χτες έκλαιγα παρακολουθώντας ένα ντοκιμαντέρ με ζώα. Το φαντάζεστε; Ένας μπαμπάς που κλαίει βλέποντας αρκουδάκια να παίζουν στο δάσος! Αλλά αυτό δε θα της το πω, θα μείνει ανάμεσα σε εμένα και τα αρκουδάκια. Μερικές φορές μου λέει ότι αισθάνεται παχιά και άσχημη. Καταλαβαίνω πολύ καλά, κι εγώ πήρα βάρος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και πρέπει να χάσω 4 κιλά!
Το μωρό μας έφτασε επιτέλους. Μετά από μερικές μέρες στο μαιευτήριο, επιστροφή στο σπίτι: «Σπίτι μου, σπιτάκι μου». Μόνο που το σενάριο παρουσιάζει πρόβλημα: Η γυναίκα μου δεν αντέχει το παραμικρό και κλαίει. Από ότι φαίνεται, έχει επιλόχειο μελαγχολία! Δεν χρειάζεται πανικός: Έχω τη λύση!
